بازتولید ققنوس استاندارد، شرحی در رابطه با به روز رسانی آرم سازمان ملی استاندارد ایران به گزارش خبرگزاری نفت و گاز، تغییرات همیشه وجود دارند و تحول و رشد نیازمند تغییر است. این یکی از مهم ترین اصول مدیریتی است که در دانشگاه ها تدریس می شود و هر مدیر کارآمدی را برآن می دارد که برای تحولات اساسی دست به تغییرات کوچک و بزرگ زند. تغییرات همیشه وجود دارند و تحول و رشد نیازمند تغییر است. این یکی از مهم ترین اصول مدیریتی است که در دانشگاه ها تدریس می شود و هر مدیر کارآمدی را برآن می دارد که برای تحولات اساسی دست به تغییرات کوچک و بزرگ زند. با این همه مبحث تغییر و تحول در کشور ما بگونه ای شده که در جامعه امروز، ایجاد تغییر، یعنی با آتش بازی کردن. اگر می خواهید بدانید که چرا تحول در کشور ما با آتش بازی کردن است، خوب است که به صفحات مجازی و نشریات مکتوب و واکنش های رسانه ای، چند وقت اخیر در مقابل سازمان ملی استاندارد توجه کنید. پس از آن متوجه خواهید شد که یک تغییر ظاهری آرم در سازمان ملی استاندارد ایران که برای بازتولید ققنوس وار این سازمان از رخوتی که سال ها در آن گرفتار بوده، چگونه سبب شده تا مواجهه ای این چنین را برانگیزد. اما به جای پرداختن به این مورد انحرافی و یکجانبه نگرانه که با رمز «بازگشت به طرح اصلی استاد ممیز» شروع شده، بهتر است بر چگونگی تغییر این آرم متمرکز شویم که چرا اصلا آرم سازمان ملی استاندارد ایران تغییر کرد؟ در پاسخ به این پرسش خوب است در ابتدا یادآوری کنم که نام سازمان ملی استاندارد ایران مدتی است تغییر کرده، از همین رو با تغییر نام و رسالت و مأموریت های قانونی سازمان به طبع باید دیگر ارکان آن هم تغییر مشهودی داشته باشند در نتیجه به نظر ما و حتی دولت های پیشین، آرم که نماد و نشان سازمان به حساب می آید هم باید بر وظایف جدید منطبق باشد. از سویی دیگر تلاش شد تا این تغییرات در طراحی مجدد آرم، جزئی بوده و آنچنان به هویت بصری و ذهنیت مخاطبان و جامعه فهیم و هنردوست ایران خدشه وارد نیاورد در حالیکه منعی از جانب قوانین داخلی و بین المللی برای تغییر آرم و نشان سازمان ملی استاندارد ایران وجود نداشته و حتی بعضی از برندهای مطرح جهانی و دولتی مانند ایزو، اپل، سامسونگ و ناسا و حتی ایرانی وابسته به دولت مانند شرکت ملی پست، بانک ملی ایران و ایران خودرو سابق بر این رنگ یا نشان سازمان خویش را یک دفعه عوض کرده اند؛ البته که نظرات اهل فن همواره برای مدیریت سازمان ملی استاندارد محل رجوع و احترام ویژه است و به صورت مشتاقانه این نظرات را شنیده و آنها را دنبال کرده و اگر لازم باشد آنها را در مکانیزم های قانونی طرح، بارها و بارها اعمال خواهد نمود اما این که بعضی بر موجی رسانه ای سوار شده و با اعمال فشار و فضاسازی نظرات غیرکارشناسی خویش را بر سازمان ملی استاندارد تحمیل کنند این سازمان، ناچار از حق قانونی خود برای جایگزینی آرم بازطراحی شده استفاده خواهد نمود. علاوه بر این باید مخاطبان فرهیخته و هنردوست بدانند که همانطور که پیش تر گفته شد سازمان ناگزیر بود که آرم خویش را بازطراحی کند اما با این همه به دنبال کنار گذاشتن اثر گران سنگ مرحوم استاد مرتضی ممیز که در سال ۱۳۶۴ برپایه اقتضائات آن دوران طراحی شده بود، نبود. سازمان ملی استاندارد ایران در رویکرد جدید خود نسبت به بازآفرینی آرم سازمان، تنها کوشش کرد تا آن اثر را باز، زنده سازی کند و در این فرایند حساس همه اهتمام خویش را به کار بست تا به ظاهر و شاکله اصلی آن و حتی مفهوم اثر که به صورت دو فلش رو به بالا و رو به پایین که تشکیل حرف S لاتین را می دهد که مبین کلمه استاندارد (standard) بوده و برای کشورهای خارجی و مردم آنها قابل فهم است و نمایش دهنده مفهوم حداقل و حداکثر است، صدمه ای وارد نشود. این در حالی روی داد که پیرو تصویب نامه یکصدو پنجاه و دومین جلسه شورایعالی اداری در مهرماه ۱۳۹۰ «موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی» به «سازمان ملی استاندارد ایران» تغییر نام یافت و از زیرمجموعه وزارت صنایع به نهاد ریاست جمهوری منتقل شد، در نتیجه نوشتار داخل نشانه ای که استاد مرتضی ممیز برای این موسسه طراحی نموده بود که مخفف انگلیسی عبارت« Institute of Standards and Industrial Research of Iran» با عنوان ISIRI درج شده که مخفف«موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران» بود باید به مخفف انگلیسی« Iranian National Standard Organization »در قالب عبارت INSO باید تغییر می یافت، امری که لازم بود پیش از این و در حدود ۱۰ سال قبل و سه دولت گذشته روی می دادکه دولتمردان سابق، به جهت اینکه با انتقادات روبرو نشوند از آن سر باز زدند و حتی دولت قبل در جلسه معاونان اداری خود با مصوبه ای دولت بعد را مکلف کرده بود تا تغییر نشان را انجام دهد. با این همه کارشکنی دولت گذشته دربرابر تغییرات قانونی ما سعی کردیم که با تایید فرهنگستان زبان فارسی چاره ای را برای رفع این مشکل بیاندیشیم از همین رو به علت مکاتبات مختلف بین المللی و درخواست اصلاح نشان سازمان ملی استاندارد و دستور اجبار آور باقی مانده از دولت قبل تلاش شد تا با حداقل تغییرات این نشان ملی را به روز رسانی کرده و آنرا در سطح بین الملل ارتقا دهیم. یکی دیگر از علل تغییر نشان سازمان ملی استاندارد، کاستن از بروکراسی اداری و تسهیل استفاده از این نشان در مکاتبات اداری و درج آن بر روی کالاهای مختلف بود چونکه دستورالعمل های استفاده از آن در داخل و خارج کشور برای کالاها متفاوت بود و این مسئله تولیدکنندگان و صادرکنندگان را با دردسرهای بسیاری مواجه می ساخت از همین رو در بازطراحی نشان بگونه ای عمل شد تا نوشتار داخل نشان از سمت راست همچنان به فارسی ایران خوانده شده و از سمت چپ کلمه انگلیسی INSO، مخفف نام جدید سازمان ملی استاندارد، قابل رویت باشد تا دیگر احتیاج به بازطراحی بسته بندی محصولات برای داخل و خارج کشور از بین رفته و یک وحدت بصری در نشان ایجاد شود. افزون بر موارد بالا به جهت اینکه بتوان نشان استاندارد را از آرم سابق تشخیص داد، طی فراخوان گسترده ای، گروه بازطراحی که به احترام استاد مرحوم مرتضی ممیز نام آنها ذکر نخواهد شد، در یک فرایند بسیار دقیق انتخاب شده و بعد از انجام موارد مذکور پیشنهاد دادند تا رنگ نشان هم از سیاه و آبی به سبز ایرانی یعنی « Persian Green » که از سال ۱۹۳۰ در دیکشنری رنگ، به نام ایران و فرهنگ ایران ثبت شده است، تغییر کند تا هویت ملی در ارم جدید تقویت شده و نشان استاندارد ایران پرچمی باشد که معرف تاریخ کهن ایران اسلامی است. در نتیجه آنچه گفته شد، نه پاسخی به انتقادات نه جوابی به صاحب نظران بلکه یادبودی است که با آن توانستیم آنچه را که استاد بلامنازع هنر استاد ممیز در کسوت یک طراح نشان به آن اندیشه بود در بازآفرینی نشان ملی استاندارد بازخوانی نماییم.